Gastland: Italie
Aantal deelnemers: 8
Winnaar: Duitsland
Finalist: België
Topscorer: Klaus Allofs (3 goals)
Het Europees kampioenschap van 1980 werd voor de tweede keer sinds 1968 in Italië gehouden. Het was ook de geboorte van de mode die we vandaag kennen. Voor het eerst werden kwalificaties gespeeld, maar slechts acht teams haalden het. Ze werden in twee groepen verdeeld.
De winnaars van de groepen – en hier is een klein verschil met de huidige regels – plaatsten zich voor de finale. De groep runners-up speelde de wedstrijd om de derde plaats. De eindronde bestond uit 14 wedstrijden en was dus veel uitgebreider dan voorheen: tot en met 1976 werden in de eigenlijke eindronde slechts vier wedstrijden gespeeld. De halve finale werd in 1980 weggelaten, wat toen al op veel kritiek stuitte.
- Vorige eindrondes: EK 1976 – Joegoslavië
- Volgende eindrondes: EK 1984 – Frankrijk
De groepsfase van het Europees kampioenschap van 1980
Duitsland eindigde als eerste in Groep 1 na overwinningen op Tsjechoslowakije en Nederland en een gelijkspel tegen Griekenland. De wedstrijd tegen Nederland, waarin Duitsland al met 3-0 voorstond dankzij drie doelpunten van Klaus Aloffs, staat nog in het geheugen gegrift, maar Duitsland moest aan het eind toch nog wankelen na twee Nederlandse doelpunten.
Het was een heel bijzondere wedstrijd voor Lothar Matthäus, die in de 73e minuut werd gewisseld en de 1e van 150 interlands voor de DFB speelde. De tweede plaats achter het Duitse nationale team onder leiding van Jupp Derwall werd ingenomen door Tsjechoslowakije dat, na Griekenland te hebben verslagen, in hun laatste wedstrijd met 1-1 gelijk speelde tegen Nederland.
België, Italië, Engeland en Spanje streden in groep 2 om de enige plaats in de finale. België heeft de overwinning binnengehaald, maar met een zeer kleine marge. Na een gelijkspel tegen Engeland wonnen de Belgen de tweede wedstrijd tegen Spanje en hadden ze in de laatste wedstrijd alleen nog een gelijkspel tegen Italië nodig om de eerste plaats te veroveren. En ze zijn geslaagd.
Met een goede verdedigingstactiek, een uitstekende buitenspelval en een sterke Jean-Marie Pfaff in doel slaagde de Belgische ploeg erin een 0-0 gelijkspel te bereiken, en eindigde het alleen voor Italië in de groep omdat zij meer doelpunten maakten.
De finale van het Europees kampioenschap van 1980 was Duitsland – België
Een dag voor de finale werd de wedstrijd om de derde plaats gespeeld tussen Tsjechoslowakije en Italië. Na 90 minuten was de stand 1-1, en de extra tijd bracht daar geen verandering in. Dit werd gevolgd door een van de langste penalty shoot-outs in de geschiedenis, die de Oost-Europeanen uiteindelijk met 9-8 wonnen.
Duitsland won de finale in Rome tegen België met een score van 2:1. Zoveel moet gezegd worden. Maar het zuivere resultaat weerspiegelt niet het drama van de wedstrijd, waarin Horst Hrubesch de man van de dag werd. Hij scoorde de 1-0 al in de tiende minuut na voorbereidend werk van de uitstekende Bernd Schuster, waardoor Duitsland zich in het verdere verloop van de wedstrijd vooral concentreerde op een veilige verdediging. Terwijl het Duitse team aandrong op een beslissing in de tweede helft, lanceerden de Belgen een van hun gevaarlijke tegenaanvallen en kregen een penalty na een overtreding van Uli Stielike.
Deze kon pas vier minuten nadat de overtreding was begaan worden genomen, vanwege de grote discussies. René Vandereycken liet zich door dit alles niet van de wijs brengen en scoorde in de 75e minuut de gelijkmaker. Maar de elf van Jupp Derwall herinnerden zich hun kwaliteiten – en hadden nog steeds Horst Hrubesch op het veld. Hij zette een corner van Karl-Heinz Rummenigge in de 88e minuut om en won de wedstrijd. Duitsland werd voor de tweede keer sinds 1972 Europees kampioen.
>> Terug naar het overzicht van de voetbal EURO geschiedenis <<